Rotasyon baş döndürdü

Şampiyonlar Ligi’nde adeta dayak yenmesine rağmen ligde ilk yarıda 37 puan toplanmış (geçen yılki şampiyonluk performansının üstüne çıkılmış), bir de takıma Miller’la Altidore takviye edilmişti. Ama Ocak’ta ne olduysa oldu, ikinci devre 24 puanlı bir kâbusa dönüştü.

Bursaspor zaten beşinci şampiyon olarak Türk futbol ansiklopedisine yeni sayfalar eklemişti, bu yıl da tarihlerindeki ilk üçüncülükle önemli bir iş daha yaptılar kesinlikle… Ama ilk devreyi 37 puanla (lider Trabzon’un sadece 5 puan ardından) ikinci tamamladıklarında onların gizli şampiyonluk adayı olduğunu düşünenlerin sayısı hiç de az değildi. Üstelik sezon başında getirilen Arjantinliler, (biraz Insua hariç) takıma hiçbir katkı yapmamış, devre arasında alınan Miller-Altidore-Ahmet üçlüsüyle Bursaspor ancak kadro genişliği sağlamıştı. Şampiyonlar Ligi’nde de 6 maçlık kâbus sona ermiş, ikinci devrede sadece bir hedefe odaklanan bir Bursaspor olacaktı… Ama, olmadı.

Geçen yıl şampiyonluğun kilit isimlerinden biri olan Ivankov bu yıl kronik kasık rahatsızlığından kurtulamadı, formunda büyük bir düşüş yaşandı. Sağlam sezon boyunca orta ikilisini bulamadı: Ergiç fiziksel olarak düştü, Hüseyin-Bekir kulübeye mahkum oldu, kimse Svensson’daki gizli cevheri anlayamadı…

Geçen yıl şampiyonluğa giden yolda sakatlanmadan/formları düşmeden sonuna kadar yürüyen Volkan-Ozan-Batalla-Turgay ileri dörtlüsü de Sağlam’ın aşırı rotasyon anlayışı içinde eriyince düşüş kaçınılmaz oldu. Ertuğrul Sağlam gelen her yabancıya bu dörtlüden önce şans verdi; ama ne Nunez, ne Altidore, ne Insua o dörtlünün çeyrek katkısını yapamadılar.

Eğer Bursa’nın (ligin en az gol yiyen ikinci takımı olmalarını sağlayan) savunma göbeği ayakta kalmasaydı, ikinci devreyi sadece 6 galibiyetle tamamlayıp üçüncü olmayı başarmaları da çok zor olabilirdi. Sezonun yıldızı

İbrahim Öztürk

Geçen yıl stoper Ömer Erdoğan şampiyonluk getiren dokunuşları yapmıştı, bu yıl da ön plana diğer tecrübeli stoper İbrahim Öztürk çıktı. Stepanov gibi değerli bir transferi gölgede bırakan performansıyla formasını çok hızlı geri alan İbrahim, takımın en çok isabetli pas yapan ikinci adamı olarak da dikkat çekti. En çok yükseliş göstereni

Serdar Aziz

16 yaşında ilk kez forma giydiğinden beri potansiyelinin farkındaydık, ama o yıldız adayı genç futbolcu olarak kalmak yerine doğrudan yıldız olmayı tercih etti. Olgun ve soğukkanlı davranışlarıyla milli takımın önümüzdeki 10 yılında stoperdeki iki Serdar’ından biri olacağının sinyallerini şimdiden veriyor. En çok düşeni

Dimitar İvankov

Yaşsız adam bu sene nihayet pasaportunda yazan doğum yılını hatırladı. Sıkça yaşadığı sağlık sorunlarını/ağrılarını artık görmezden gelemez durumdaydı ve fiziği daha fazla üst düzey oynamasına izin vermedi. Yine de Ivankov’un ismi o efsane şampiyon kadronun ilk sıralarında yazacak her zaman… En iyi transfer

Kenny Miller

Bu sezon Bursa’ya gelen hemen hemen bütün transferler o kadar kötüydü ki, bir devrede 6 gol atması onu en tepeye çıkarmaya yetti. Ada tecrübesini kısa sürede yeşil-beyazlı yeni formasına da yansıttı, fiziği müsaade ettiği sürece de bu ligde 10-15 gollü bir santrfor olarak devam edeceğinin sinyallerini verdi. En kötü transfer

Steinert-Nunez

Nunez yaklaşık yetmiş kilo fazlası(!) olduğu için takıma pek katkı yapamadı. Steinert’i de Bursa’da gören pek fazla kimse olmadı. Ahmet Arı zamanını daha çok A2 takımında geçirdi. Insua da yarım maçlık performanslarıyla akılda kaldı. Bu kadar kötünün içinden de sadece bir kişiyi tepeye çıkartmak sanırım haksızlık olurdu. Anahtar sayı

117 pozisyon

Hemen her bölgesi aksayan Bursaspor’un savunması iki sezondur öyle iyi ayakta kalıyor ki, bu yıl da sadece 117 (maç başına yaklaşık 3) pozisyon vererek bu alanda yine açık ara lider oldular. Şampiyonluk yarışçılarından Fenerbahçe’nin 133, Trabzon’un 130, dördüncü Antep’in 155 pozisyon verdiği düşünülürse İbrahim-Serdar’ın değeri biraz daha iyi anlaşılacak sanırım… Uğur Meleke Milliyet.com.tr