İnancın zaferi..

16 Mayıs 2010’da Türk futbolunda yaşanılan devrim bir kentin uyanışı, inanmışlığın zaferiydi. Sancılı başlamıştı aslında her şey. Çalkantılı bir sezondan önce kimse bu başarının yakalanacağını hayal etmemişti. Herkesin kafasındaki soru, üç İstanbul takımının hangisinin şampiyon ilan edileceği yönündeydi. Bundan önce bazı Anadolu kulüpleri şampiyonluk potasına girmiş, yolları belirli bir düzenin parçası olmadıkları için kesilmişti.

 

O dönemi yaşamış bir nefer olarak, aynı zorluklarla karşılaştığımızı belirtmek istiyorum. Bizim de önümüzü kesmeye çalışanlar oldu. Bunların hiçbiri karşısında boynumuzu eğmedik. İşimizi kolaylaştıran asıl unsur ise kimsenin Bursaspor’un şampiyon olacağına inanmamasıydı. Hem de son saniyeye kadar. İçinde Bursaspor sevgisi taşıyanlar ise bir dakika bile kuşku duymamıştı gelecek devrim niteliğindeki tarihi başarıya. Bursaspor camiası aslında Bursaspor’un gücüne inanmayanların karşısında zafer elde etmişti. Taraftarımız da o sürecin en önemli aktörü olmuş, aldığı fair-play ödülüyle şampiyonluğu taçlandırmıştı.

 

Şampiyonluğun kazanıldığı sezon başarıya aç, kendini ispatlamaya çalışan bir takım vardı sahada. Takımın yıldızları öz evlatlarımız, Volkan Şen ve Sercan Yıldırım daha 20 yaşında değildi. Takımın ağabeyleri Ali, Tuna, Ömer birlikteliği sağlamış, Ergiç profesyonelliğiyle ‘örnek’ bir lider profili çizmişti. Takım içindeki birliktelik, merhum başkanımız İbrahim Yazıcı ve onun önderliğindeki tüm camiamıza da yansımıştı.

 

Aynı tablo bundan sonra tekrarlanılır mı bilinmez. Ama birliktelik her zaman sağlanabilir. Saha içinde ve dışında inanmış bir Bursaspor’un önünde kimse duramaz. Gerek şike süreci ve sonrasında sergilediği tutumla ‘Temiz futbolun’ simgesi haline gelen Bursaspor camiası bundan sonra da başarı çıtasını hep yukarı taşıyacaktır.

 

Yeter ki bir arada elde edeceğimiz zaferlere inanalım.

 

Selçuk Eren / ilhanuslu.com.tr