Eyvah yine geliyorlar!
Yeri geldiğinde bu hikayeyi anlatırım hep… Yine paylaşalım, çünkü yeri geldi!.. Adamın biri ölür ve cehenneme düşer… İki tarafında zebani… Uzun bir koridorda yürüyorlar… Koridor çukurlarla dolu… Adam sorar; “Bu çukurlar da ne böyle?” Zebaniler cevap verir: Günah çukurları… “Peki niye bu kadar çok?” “Her milletinki ayrı, İtalyan çukuru, Alman çukuru, İngiliz çukuru vs…” “Peki bu zebaniler niye çukurun başında nöbet tutuyor?” “Onların görevi yukarı çıkmaya çalışanların kafasına vurup yeniden çukura düşürmek.” Uzun bir yürüyüşün ardından başında zebani olmayan bir çukura gelirler… Adam yine sorar: Bu çukurun başında niye zebani yok? Zebaniler gülerek cevap verir: Çünkü orası Türk çukuru, zebaniye gerek yok. Nasılsa biri yukarı çıkmak isterse, alttan mutlaka diğeri onu aşağıya çeker… Hasılı, Spor medyası da, Türk futbolu ve hatta camiası da bu hikayeden farklı değil… Yaşayıp görüyor, tecrübe ediyoruz… 16 MAYIS VE SONRASI Bursaspor, kadrosuna kattığı kaliteli oyuncularla lig öncesi dikkatleri üzerine çekmiş durumda… Herkeste gözle görülmeyen fakat hissedilen bir telaş var: Eyvah yine geliyorlar! 16 Mayıs 2010 sonrasını HER ALANDA farklı yaptırım ve engellerle yaşayan bu şehir, artık hedefe giden yolda daha dikkatli olmak zorunda… Bu hepimizin malumu… BİR RÜYAYDI AMA GERÇEKLEŞTİRDİK Bilinmeli ki mücadelemiz, sadece saha içinde olmayacak… Şampiyon olduğumuz güne kadar buna ihtimal bile vermeyen diğerlerinin(!) ezberlerini bozan bu koskoca şehir, 2. zaferi yakalayacak… Evet bu kadar inanıyor ve iddia ediyorum… Sezon sonunda da inşallah yanılmayacağım… Ancak; Bunu söylemek kadar kolay değil başarmak… Çünkü artık tehlikenin farkındalar… ÖNCE KENDİMİZ! Bizim en büyük rakibimiz önce kendimiziz… Kaybediyorsak, içten çürüyerek kaybediyoruz… Geçmişte bunun örneklerini yaşamadık mı? Ama tek yürek olarak oradan çıkmayı bildik, çünkü, “Buraya kalpler konuldu” dedik… “Öyle mutluyuz ki bu sene, şampiyonlukların canı cehenneme” diyerek sahiplendiğimiz sevdamızın arkasında durarak, ömrümüzü adadığımız bu takımı “şampiyon” yaptık… Bir rüyaydı ama gerçekleştirdik… Hem de hep birlikte… Bir kişinin eseri değil, koskoca şehrin sinerjisiydi, desteğiydi, kucaklamasıydı… Yani biz tek, onlar hepsiydi… Ama yettik… Çok mu zor yeniden o havaya bürünmek? Çok mu imkansız sadece ve sadece Bursaspor için, başka şeyleri bir kenara bırakmak… Avrupa maçına kısa bir süre kaldı. Ardından da lig mücadelemiz başlayacak… Haydi el atın dostlar, “Biz Bursasporluyuz” diyen gerçek sevdalılar… Göz yaşımız üzüntüden değil, yine sevinçten aksın… Çünkü biz artık, “O GÜN” nasıl sevineceğimizi biliyoruz… Öyle değil mi? Hattı müdafaa yoktur sathı müdafaa vardır!.. O halde; ŞEHRİNİ SAVUN ARKADAŞ, O halde; TAKIMINI SAVUN ARKADAŞ!.. Özge Yetişmişoğlu
