Eksi üç…

işte başarının ve başarısızlığın, diğer bir ifadeyle başakşehir ile Bursaspor arasındaki farklar. 1- onlar kurumsal biz ilkel. 2- onlarda taraftar ve medya yok. bizde var!.. 3- onlar gelişim odaklı, biz skor. 4- onlarda görev karmaşası yok, bizde var. 5- onlarda kulübü yönetim. takımı antrenör yönetiyor. bizde kulübü taraftar, takımı yerel medya. 6- onların planları 5 yıllık, bizim günlük ya da haftalık. 7- onlarda yönetim, teknik adam ve kadro istikrarı var biz de yok. 8- bizde iki kötü sonuçta başkan ve hoca istifaya davet ediliyor, iki basit hatasında futbolcular ıslıklanıyor. onlarda bunları yapacak kişi ve kurumlar yok. 9- onların futbolcuları yaptıkları işten zevk alıyor. bizimkiler korkuyor’DU!.. (dün taraftarın maç sonu takımı bağrına basması beni bile duygulandırdı. umarım bu kıvılcım büyür ve bütün sezona artarak yayılır) 10- onlar kadro kalitesini istikrarla yakalamışlar, biz transferle yakalamaya çalışıyoruz. 11- örneğin Abdullah avcı, milli takımda futbolu bilmiyor diye çok eleştirildi. baskıya dayanamadı ve ayrıldı. şimdi aynı kişiler tarafından futbolun ordinaryüsü diye sıfatlandırılıyor. çünkü başakşehirde kendisini ifade etme şansı ve zamanı buldu. 12- başakşehir ve büyütülmüşleri geçmek için 50 yıla gerek yok. mesela le guen. kedisine ideallerimiz ve hedeflerimiz anlatılsın. sözleşmesi 5 yıllığa uzatılsın. bu süre içinde skorlar ne olursa olsun camia olarak sabırla arkasında durup destek verelim, bakın bakalım karşımızda büyütülmüş ve başakşehir diye bir şey kalıyor mu??? 13- çünkü biz türkiyenin en büyük şehir takımıyız. bu potansiyel bizde var. bunu şampiyon olarak herkese gösterdik. zaten bunun için birliğimizi bozmak istiyorlar ve bizimle uğraşıyorlar…