Bursaspor 10 milyon ₺’ye sattı!

1- şampiyonluk bizim kimyamızı bozdu.
2- sonrasında üst üste 5 yıl Avrupa kupalarına gittik fakat bunlar bizi kesmedi.
3- bir şampiyonlukla, içeride-dışarıda, gelene-gidene vuracağımızı, her yıl sadece biz şampiyon olacağız sandık.
4- olmayınca ilk önce rahmetli başkanımıza dikildik.
5- istifaya davet ettik, ültimatomlar verdik, tribünleri boşalttık. başkanın son yılında takım 2.500 seyirci ortalamasına oynuyordu.
6- sıra şenol güneşe geldi, sezonun en fazla gol atan, pozisyona giren, ofansif oynayan, milli takıma oyuncu veren, basında yer alan ve gol kralını çıkaran o ilklerin ve enlerin takımı da 4 bin ortalamaya oynadı.
7- gerekçe, takım 6. oldu ne kupa, ne Avrupa denip başarısız bulundu.
8- bordo ceket, mavi pantolon giyiyor deyip şenol güneşin kıyafeti sorun oldu. kupayı bilerek trabzona bıraktı diye suçlandı. ozan oyun içinde ağlatıldı, serdar yuhalandı, şamil ıslıklandı, vs, vs ve sonucunda takım dağıldı.
9- günler geçti, Hamzaoğlu geldi tarihin en maliyetsiz takımı ile sezonun ilk yarısını 5. bitirdi ama ödülü ”yolcudur abbas kimseye bakmaz!” oldu.
10- sonra le guen geldi, o da ilk yarıyı 7. bitirdi ama onunda sonu hamzadan farklı olmadı.
11- gelelim neden böyle oluyor’a,
12- aslında mücadele İstanbul-bursa arasında. futbol pastasının sahibi İstanbul pastaya bursa gibi yeni ortaklar istemiyor.
13- çünkü şampiyon oluğumuzda gücümüzü ve potansiyelimizi gördüler. ve bundan çok rahatsız oldular.
14- bizi durdurmaları gerekiyordu. içimizdeki uzantıları ile başta saha sonuçları olmak üzere, yok yan baktı, yok o fenerli, bu gs li gibi akıl ve mantıkla alakası olmayan sunni gerekçeleri kaşıyarak ve algı yaratarak taraftarı kendi kulübüne karşı kışkırttılar ve başarılı da oldular.
15- maalesef artık Bursaspor Bizans için bir tehlike ve şampiyon adayı değil, borç içinde yüzen zayıf bir Anadolu takımı.
16- eski günlere dönmenin sadece bir tek yolu var. o da ”sorgusuz-sualsiz kulübü bütünüyle sahiplenmek!” ama bu bölünmüşlük ve ön yargılı yaklaşım içinde artık zor gibi duruyor.