Bu düşüş sürpriz değil!
Üst üste yaşadığı kayıplarla şampiyonluk yarışından tamamen koptu. Son 6 maçında 11 puan kaybetti. Ligin ikinci yarısındaki kayıp puan toplamı 13'e yükseldi. İlk yarıda 17 maçta hepi topu 14 puan yitiren bir takımın, 9 maçta bu rakama yaklaşması, durumun hiç de iç açıcı olmadığının göstergesi. Bu sezon şampiyon olacak takım, neresinden bakarsanız bakın 75 puanın üzerine çıkacak. Şu an 51 puanı olan Bursaspor, kalan maçlarının tümünü kazansa bile o noktaya ulaşamayacak. Oynayacağı rakiplerin, oynadığı rakiplerden çok daha güçlü olduğu düşünülürse, Bursaspor'un şimdi bulunduğu yeri koruması en gerçekçi hedefi olacak. Ama görülen o ki, bu da kolay değil. Deplasmandaki Fenerbahçe, Trabzonspor, Kayserispor, iç sahada Manisaspor ve Beşiktaş maçları olası puan kayıplarının yaşanacağı bıçak sırtı karşılaşmalar. Bu görüntü devam ederse, korkarım Bursaspor, ligde sanırım şu anki konumunu korumakta da zorlanacak. Peki Bursaspor'un bir anda böylesine bir düşüş yaşaması sürpriz mi? Süreci iyi izleyenler için değil. Çünkü Bursaspor'da sezon başından beri iyi gitmeyen çok şey var. Onların başında şampiyonluğun getirdiği sorumluluğu taşıyamamak geliyor. Biliyorsunuz Bursaspor, mütevazı ama uyumlu, mücadeleci, inançlı, dirençli, özverili, takım olma becerisini gösteren bir kadronun, gerçekten takdir edilecek performansıyla şampiyonluğa ulaşmıştı. Şampiyonluk gelince başta oyuncular, emeği geçen tüm sorumlular sınıf atlamıştı. Bu sınıf atlama, Bursaspor'da ayakların yerden kesilmesini de beraberinde getirdi. Özellikle genç oyuncular, hele bir de milli takıma çağrılınca artık kariyerlerinin zirvesine ulaştıklarını zannetti. Oysa kat etmeleri gereken daha çok uzun bir yol vardı ve yeterlilik duygusu yetersizliklerine yol açtı. Sezon başında yapılan transferler isabetsizdi ve takıma değer katmaktan çok uzaktı. Özellikle de yabancı transferinde Bursaspor, gerçek bir hayal kırıklığı yaşadı. Buna bir de geçici transferde yapılan hata eklendi. Miller, Bursasporlu oyuncuların Glasgow Rangers maçlarında yakından tanıma fırsatını buldukları bir oyuncuydu. Yetenekli bir golcüydü. Nitekim takım, Miller ile uyum sağladı. Ancak Altidore transferi gereksizdi ve stratejik bir hataydı. Altidore gelince, Bursaspor'un geçen sezon yükünü taşıyan, şampiyonluğa büyük katkı yapan Volkan ve Turgay ile Sercan devre dışı kaldı. Yani bir oyuncu alınırken, üç önemli oyuncunun morallerinin bozulması, motivasyonlarının azalması, performansının düşmesi sağlandı. Kaldı ki Altidore da geldiğinden bu yana Bursaspor'a beklenilen katkıyı yapamadı. Şampiyonluğa ulaşan ekip, yalnızca mütevazı sayılmazdı. Bursaspor'un o süreçte kadro derinliği hissedilir biçimde azdı. Bu sezon kadro genişledi. Kulübe göreceli de olsa güçlendi. Ama bu sefer duygusal kırılmaların da etkisiyle takım içi rekabet yaratılamadı. İlk yarının belli dönemlerinde özellikle de Şampiyonlar Ligi sürecinde sıklıkla başvurulan rotasyon, yavaş yavaş takımın kimyasının bozulmasına yol açtı. Şampiyonlar Ligi'nde yaşanılan hayal kırıklıkları ise özgüvenin törpülenmesini sağladı. Şampiyon olmak tabii ki çok büyük, çok anlamlı, çok değerli bir hedefle buluşmaktı. Ancak şampiyon unvanının getirdiği doğal handikaplar da olacaktı. Mesela artık tüm rakipler, şampiyonu çelmelemek isteği ile sahaya çıkacaktı. Bu, çoğu takımın çok adamla ve etkili savunma yapması anlamını taşıyacaktı. Bursaspor, oyun sistemini revize edemedi ve bu sürece kendisini hazırlayamadı. Sezon başında bu yana pozisyon üretmekte, gol atmakta zorlandı. İç sahada hiçbir maçında 2 golün üzerine çıkamadı. İlk yarıda 1,88 olan gol ortalaması, ikinci yarıda 1,11'e geriledi ve önemli ölçüde azaldı. Yine ilk yarıda maç başına 0,7 gol yerken bu defa oran 0,88'e ulaştı. Yani, yaptığı iki forvet takviyesine karşın hücum gücü azaldı, savunmasında ise daha fazla sorun yaşadı. Ve tabii ki bu sezon, yarışta geçen sezonla kıyaslanamayacak bir rekabet başladı. Daha güçlü bir Fenerbahçe ve son dönemlerindeki en iyi çıkışı yaşayan Trabzonspor, şimdilerde zirve mücadelesine apayrı bir boyutu kazandırdı. Şu an ortaya çıkan tablo, son şampiyon açısından elbette çok iç açıcı değil. Ancak her şeye rağmen Bursaspor da lige havlu atmış değil. Sadece hedefi farklılaştı. Çünkü gerçek hedefini, üst üste yaşadığı kayıplarla ıskaladı. Şimdi Bursaspor için yeni ve daha gerçekçi bir hedefi belirleme zamanı. O hedef bana göre bulunduğu konumu korumak ve UEFA Avrupa Ligi'ne kalmak. Bursaspor silkelenip toparlanabilirse… Volkan'ı, Turgay'ı, hatta Sercan'ı yeniden kazanabilirse… Orta sahasını da adam eksilten hamleli oyuncuların sayısını artırıp, hücum çeşitliliği kazandırabilirse… O hedefi kovalayabilir. Bunları yapamaz ve düşüşe engel olamazsa bırakın lig üçüncülüğünü, UEFA Avrupa Ligi'ne katılabilmesi bile zorlaşabilir. Yarış müthiş, fikstür enteresan Şampiyonluğun kaderini belirleyecek yarış müthiş, fikstür de enteresan. Kalan 8 maçın 6'sında içeride ve dışarıda ortak rakiplerle oynayacak Fenerbahçe ve Trabzonspor. İçeride Bursaspor, Gaziantepspor, İstanbul Büyükşehir Belediyespor, dışarıda ise Eskişehirspor, Bucaspor ve Karabükspor ile. Fenerbahçe'nin son iki maçı, sahasındaki Ankaragücü ile deplasmandaki Sivasspor, Trabzonspor'un ilk maçı ise Trabzon'da Konyaspor ve İstanbul'da Galatasaray ile. Aslında fikstürün belirleyici ve en önemli etabı, Fenerbahçe'nin Galatasaray ile başlayan ve Bursaspor, Eskişehirspor, Gaziantepspor ile devam edecek olan dönemiydi. Puan kaybetme olasılığının en yüksek olduğu bu sürecin ilk maçını Fenerbahçe, Galatasaray galibiyetiyle geride bıraktı. Şimdi, üst üste oynayacağı üç zor maçı kaldı. Trabzonspor, bu sürece Konyaspor maçından sonra girecek. Şampiyonun kim olacağı da büyük olasılık bu maçlardaki sonuçlara göre şekillenecek. Fenerbahçe, bu kritik etapta Trabzonspor'a göre son Galatasaray galibiyetiyle şu an bir adım önde. Bu dört rakip karşısında kim fazla puan toplarsa, sanırım şampiyonluk ipini de o göğüsleyecek. Etaptan eşit puanla çıkılması halinde ise galiba düğümü çok büyük olasılık ikili averaj çözecek. Zeki Çöl Zaman
