Bu coşkuyu özlemişiz
Belki de tarihinin en anlamlı zaferlerinden biriydi bu…
Taraftarı, teknik adamı, futbolcusu herkes üzerine düşeni eksiksiz yaptı…
Öne çıkan isimler elbette vardı…
İlki Sercan Yıldırım’dı…
Hamzaoğlu’nun gelişiyle beraber kendini buldu, attığı her adımla takımını ateşledi…
Maçın yıldızıydı…
İkincisi Serdar Aziz’di…
Kaptan, kaptan gibi oynadı. Gol attı, attırdı…
Modern futbolun savunmacısı nasıl oynar, uygulamalı gösterdi…
Üçüncüsü Tomas Necid’di…
Hem hücumda vardı hem savunmada…
Basmadığı yer kalmadı, yine golünü attı…
Dördüncüsü Miroslav Stoch’tu…
Kaderde onu böyle oynarken görmek de varmış. O kadar çok koştu ki çıkarken yürüyecek hali kalmamıştı…
Beşincisi Tomas Sivok’tu…
Attığı ilk gol ofsayt diye sayılmadı. İkincisini attıktan sonra hakeme ‘Bu da mı gol değil?’ der gibiydi…
Ve Hamza Hamzaoğlu…
Geldiği günden bu yana verdiği mesajlar, soğukkanlı yapısı onu farklı kıldı…
Takıma her dokunuşu olumlu yansıdı…
Bundan sonra bu çıkış sürerse bunda en büyük pay sahibi kesinlikle Hamzaoğlu olacaktır…
Ve taraftar…
Bu coşkuyu özlemişiz…
Meslek yaşamımda binin üzerinde maç izledim…
Ama takımını bu kadar ateşleyen başka bir taraftar topluluğu hiçbir yerde görmedim…
Ve Timsah Arena…
Taraftar bu haliyle coştu, bittiğinde ne yapar düşünemiyorum bile…
Ve son not…
Herkes Timsah Arena’nın kafası ne olacak diye soruyor…
O zaman söyleyelim…
Timsah’ın kafasıyla ilgili proje yeniden çiziliyor…
Çünkü daha önce yapımı üstlenen firmalar giderken beraberinde projeyi de cebe atıp götürmüş…
Süha Gürsoy / Bursa Hakimiyet
