Korkunun ecele faydası yok..

Maç öncesi sahaya çıkan 11 aslında her şeyi belli ediyordu Orta alanda  Bekir, Treaore, Ozan Tufan gibi defansif ağırlığı çok daha fazla olan oyuncular sahada Belluschi, Holmen ve Josue gibi ofansif oyuncular kulübede…  Hedef belli; Gol yememek Gol atmak işini ise Allah’a havale etmiş bir Bursaspor… Oyunu tamamen kendi alanında kabul eden, Hücum olarak Fernandao’ya atılan uzun toplar dışında üretken olamayan Bursaspor  Buna karşılık; 4 gün önce 120 dakikalık bir savaştan çıkmış Futbol kalitesi düşük, Moralsiz, Yorgun bir G.Saray… Böyle bir takım karşısında bu kadar cesaretsiz olmak Hem de iç sahada Gerçekten düşündürücü ve üzücü… Hele ki 52’ dk’da gol yedikten sonra Tam 20 dakika hamle yapmadan, 72.dk’ya kadar beklemek yakışmadı… 70 dk boyunca ofansif anlamda hiç risk almayan Treaore’yi oyunda tutmak Hele ki; Yedek kulübesinde Holmen gibi, Josue gibi oyuncular dururken… Hele ki; 60’dan sonra rakibin yürüyecek hali kalmamışken… Görünen o ki; Bazı eksikliklerimiz var Bunun için zamana da ihtiyacımız var Ama en çok gereksinim “Cesaret” Zira korkunun ecele faydası yok… Cumartesi akşamını futbolcular bazında özetleyecek olursak; Harun mükemmel, Şener kafası karışık, Aziz etkili ve cesaretli, Serdar güvenli, İbrahim el bombası, Treaore etkisiz, Bekir cesaretsiz, Ozan Tufan çalışkan, Belluschi verimsiz, Ferhat sakat, Volkan hırslı ve istekli, Fernandao yalnız, Şenol hoca ise hamlesiz…   Sinan Çavun