Burcu Çetinkaya Arena’dan Yazdı

Selamlar… Futbolu sevmezdim hiç. Maçlardaki daha iyi bilet alma gövde gösterisini de sevmezdim. Futboldaki ukalalıklar, keyfimi kaçırırdı. Ulaşılmaz olmamalıydı spor, herkesin olmalıydı. Sonra Bursaspor'la tanıştım ve başladı yeşil beyaz aşkı. Sonra başladı futbol aşkı. O aşk ki deplasmanlar için tek başıma kilometrelerce yol götürdü beni. Bursaspor'um şampiyonluk kupasını kaldırdığında mutluluktan gözyaşlarım aktı durmadan. Şimdi yine aynı aşk için Teksas'tan seyrettiğim maçları ve yaşananları yazacağım sizlere…

Galatasaray deplasmanındayız ve 2500 taraftar Bursaspor diye bağırıyor Türk Telekom Arena Stadı'nda… Tek başıma gelmekten hiç çekinmedim çünkü en azılı taraftarlarımız bile hep sahip çıktı bayanlara. Evet koyuyuz, deplasmanda ayarı kaçırıyoruz bazen ama aşırılıklarımız sevdamızdan.

Ben de çıktım tek başıma soğukta donarak grip halimle deplasman otobüsünü bekledim, otobanda. Bursasporlu taraftarlar durup beni alınca misafir seyirci girişine otobanda ezilmeden girdim. Sürüden ayrı gelmenin bedeli var tabi. Heyecanla amigomuz Selim abinin liderliğinde deplasman taraftarından çıkacak en fazla sesi çıkardık. 10 dakika yenmeye inanarak oynasak da Galatasaray 12. dakikada Wesley Sneijder'ın attığı golle 1-0 öne geçti ve gerisi malum. 6 gol yememizin en büyük sebebi konusunda taraftarlar hem fikir. “Tamamen sistem hatası, 4 forvetle oynamakta inat edilmesi, hâlâ ön liberoya bir transfer yapılamaması, ve defans hataları…”

6-0 yenilmek bize yakışmıyor ama burada bir taraftarımızın twitini iletiyorum. “Bursaskorlu değil, BURSASPORLUYUZ. Anlatabildik mi?!!” Ha bir de unutmadan; “Sahada yenilebiliriz ama tribünde asla, deplasman kralı her zaman Bursa”…

 

Türkiye Gazetesi

Bir yorum yazın

Kayıtlı bir kullanıcıyı yorumunuza etiketlemek(mention) için yorumunuzun içerisine örnek @bursasporluyuz şeklinde kullanıcı adını yazabilirsiniz.

Başa dön tuşu